oporność charakteru

См. также в других словарях:

• oporność — ż V, DCMs. opornośćści, blm 1. «skłonność do przeciwstawiania się, opierania się cudzej woli, nieustępliwość» Oporność charakteru. 2. «właściwość niektórych ciał do niepoddawania się działaniu jakiejś siły, jakichś czynników» Oporność skał na… …   Słownik języka polskiego